Het lijkt een wonderlijke handel. Een soort cafetaria annex snackbar op een verlaten, niet al te groot eilandje, middenin de plassen. Maar Hans Scheerder van de Scheendijk in Loosdrecht zou niet anders willen. Sterker nog, afgelopen maanden heeft hij eigenhandig alles vernieuwd.
Je zou het niet zeggen als je aan komt varen. De lentezon zet alles in een gouden gloed deze dag, terwijl toch slechts een enkele passant te bekennen is op het bij veel recreanten bekende eiland De Meent. Des te meer ganzen en ook wat eenden her en der, en heel veel uitwerpselen van die vogels ook op het gras en het strand. De al jaren bekende uitspanning ziet er ook niet echt anders uit dan voorheen. Maar de schijn bedreigt, op meerdere manieren.
(Tekst gaat door onder de foto)
Zo is van binnen alles onder handen genomen en fonkelnieuw. Door Scheerder zelf, zo laat hij trots zien, wanneer hij door zijn medewerkster Sharon Eerdman is gebeld dat er bezoek is van de media. Of hij even langs wil komen. Niet veel later komt Scheerder met zijn vrouw Miranda vanuit huis aanvaren. En vertelt al snel vol trots over wat wel iets van een levenswerk weg heeft. ,,Het kostte even een paar maandjes buffelen, maar dan heb je ook wat. Alleen het plafond en de buitenmuren zijn hetzelfde gebleven. De tussenmuren zijn eruit gehaald. Het voormalige toiletgebouw erachter hadden we er al eerder als opslag bij getrokken”, zegt hij, wijzend op het toiletgebouw op enkele meters van het hoofdgebouw. ,,Dat staat er nu een jaar of drie, vier.”
(Tekst gaat door onder de foto)
Frituur
De frituur, blinkend schoon, is achter een wand aan het oog onttrokken. Aan de overzijde van de keuken staan grote koel- en vrieskisten. ,,We hadden gewoonweg niet genoeg capaciteit om de mensen goed te helpen. Dus muren ertussenuit, alles betegeld, het is nu één geheel. Alles zelf gedaan. Normaal werk ik een half jaar vijftien uur per dag, maar nu was het bijna een heel jaar”, vertelt Scheerder.
(Tekst gaat door onder de foto)
Zelf verbouwen is zijn passie, zijn tweede leven, had Sharon Eerdman eerder al verteld. ,,Daar stopt Hans alle tijd in. Op het water zijn en er hier iets van maken, dat is zijn leven.” Ook had ze al uitgelegd wat er zoals te verkrijgen is. Frituur, drinken, dus ook een koud biertje ja. ,,We hebben ook een borrelkaart. Zie ons maar als een uitgebreide snackbar.”
Markus Pos
Scheerder heeft sinds twee jaar ook de horeca voor eiland Markus Pos even verderop in beheer, vertelt hij. Dat is in overleg gegaan met het Plassenschap. ,,Op een ponton hebben we daar een volledige snackboot. Dan meren we aan. Ook is daar een nieuw toiletgebouw, dat scheelt ook.”
(Tekst gaat door onder de foto)
De recreant die een niet al te ingewikkelde hap of een drankje zoekt heeft het toch al niet slecht, want aan de overzijde van het water is dan ook nog Paviljoen De Strook, bij het gelijknamige strand. Eerdman: ,,Dat is onze conculega. Hans haalt daar vlakbij aan de oever met zijn boot de voorraad op. Moet hij wel snel varen natuurlijk, anders smelt het ijs”, grapt ze.
Klagen doen de uitbater en zijn personeel niet. Ook al lijkt de klandizie deze doordeweekse dag niet groot. ,,In de weekenden kan het gigantisch druk zijn, dan zijn we met drie bedienden bezig. Door de weeks zijn we met twee”, wijst Eerdman op haar vriend die ook meehelpt. ,,Misschien speelt mee dat het deze week examenweek is. Of dat er rotweer is voorspeld.”
Vijftig jaar
Elke dag vanaf twaalf uur is de uitspanning op De Meent open, door de week tot zeven uur ’s avonds en in de weekenden ’tot het klaar is’, legt Scheerder uit. Hij nam hem zes jaar geleden over van zijn zwager. ,,Die heeft hier zo’n achttien jaar gedraaid. Wat er daarvoor was? Dat weet ik niet precies, maar ik denk dat hier zeker veertig, vijftig jaar al iets is waar je wat te eten en drinken kan kopen.”
Wijzend op de inham, waar het op zomers dagen een drukte van belang kan zijn: ,,Die beschoeiing heeft het Plassenschap afgelopen winter vernieuwd, het ziet er keurig uit zo. Het is heel mooi geworden, vinden we zelf. En die ganzen en eenden? Die zitten er nu nog ja, maar na mei zijn ze vertrokken hoor.”
De waterkwaliteit in de inham was de afgelopen jaren wel eens minder. Door te veel bacteriën, van poep van ganzen en misschien ook van recreanten. Maar het Plassenschap heeft met voorzieningen als grote doorgangen (duikers) ervoor gezorgd dat het water minder stil staat. De vervuiling van bijvoorbeeld uitwerpselen van vogels stroomt ook sneller weg nu, weet Scheerder. Enig minpuntje vindt zijn medewerkster Eerdman dat mensen hun keuze om wel of niet het water op te gaan laten afhangen van apps die het weer voorspellen. ,,Dat is zo zonde. Laat mensen gewoon naar buiten kijken. Dat is veel beter.”
Noord Hollandsdagblad, Hans van Keken, 20 mei 2022
