,,Loosdrecht had als watersportdorp tientallen jaren geleden landelijk een rockstatus. Nu zijn we weer bijna helemaal terug. Vooral dankzij corona.”
De Loosdrechtse Patricia Scherpel heeft de drukte en uitstraling van haar watersportdorp in nog geen anderhalf jaar ingrijpend zien veranderen. ,,Dat de druk op de recreatie in eigen land enorm is toegenomen, merk je zeker in deze omgeving. Mensen gaan er vaker op uit, wandelen en fietsen, maar op een gegeven moment heb je dat wel gezien. Dan wil je weer eens het water op. En zie je hoe leuk Loosdrecht en omgeving is. Ineens is de ambiance terug, die bestuurders een beetje vergeten waren.”
Door alle regen de afgelopen maanden zijn de plassen volgens haar al helemaal een plaatje om te zien. ,,Het was natuurlijk koud en nat, maar wat is het ongelooflijk groen allemaal. De rietkragen zijn dikker, door de Drecht varen is fantastisch, het is mooier dan anders. Dat hoor je ook van mensen die hier komen. Ik wist niet dat het zo mooi is, zeggen ze dan.”
Zeillessen
Scherpel, opgegroeid op de jachtwerf en -haven van haar vader langs de Oud-Loosdrechtsedijk, weet sowieso waar ze het over heeft. Samen met partner Hans Resoort runt ze alweer jaren werf, haven en zeilschool, die ze van pa overnam. ,,Die zeillessen zijn afgelopen weken gewoon doorgegaan. Ontzettend leuk weer, maar het was natuurlijk erg koud”, grijnst ze.
Ook deze geboren en getogen Loosdrechtse weet dat de illustere tijden van weleer nooit meer terugkomen. Heel Nederland kende het watersportdorp, waar je zo heerlijk kon recreëren, toen er nog geen massale vliegvakanties naar het zuiden waren. Inmiddels is er veel meer bebouwing langs het water. Huizen, waar flink voor in de buidel wordt getast. Scherpel kijkt er niet raar van op, zo gaan die dingen, hoe jammer ook. Verantwoordelijken, laat staan schuldigen aanwijzen is haar te makkelijk.
Grondprijs
,,Bestuur en politiek zijn vaak bezig met een periode van vier jaar., dan is het lastig om een proces aan te pakken. De grondprijs steeg maar door, iedereen wil langs het water wonen. Dan wil de behoefte om lekker langs het water te zitten, en over het water varen, er snel bij inschieten. Je moet als bestuur sterk in je schoenen staan om zo’n ontwikkeling in goede banen te leiden en de sociale elementen niet te vergeten.”
Maar zowaar, de afgelopen veertien maanden gingen de panelen schuiven. En niet zo’n beetje ook, zag Scherpel. ,,Door corona is de houtje touwtje recreatie terug. En is het bijna net zo leuk weer als vroeger. Die tijd dat je hippies en hardwerkende mensen bij elkaar trof. De mix van alle leeftijden en pluimages, de biodiversiteit in type mensen komt langs de plas weer terug.” Al moet ze wel bekennen dat niet alles haar aanspreekt. ,,Zoals de nieuwe bebouwing van West End (grote blokkendoos aan het eind van de Veendijk, red.). Als ik foto’s maak van de zeillessen en het staat er toevallig op, durf ik die bijna niet op sociale media te posten”, zegt ze eerlijk.
Klantenkring
Met haar jachthaven heeft ze altijd wel een vaste klantenkring gehad, vertelt ze. Maar zo druk als nu, dat is ook voor haar ongekend. ,,Best sneu dat je soms nee moet verkopen, je gunt iedereen een plekje aan het water.” Ook Scherpel heeft de prijzen voor ligplaatsen recent verhoogd. ,,Dat moeten we wel, je moet er wel wat aan over houden. Wij hebben 250 ligplaatsen gelukkig, met minder dan 150 kun je je brood niet verdienen.”
Ze vindt het begrijpelijk dat er eigenaren van jachthavens waren en zijn die de boel verkopen of op iets anders overstapten. ,,Een verkoophaven, woonarken, appartementen voor de recreatie levert natuurlijk meer op, maar het maakt het er hier niet leuker op. Alles is hier ook achterlijk veel waard geworden. Als iemand zijn grond aan het water zou verkopen, kun je het echt niet meer financieren met een jachthaven en ligplaatsen.”
Afname
Die ontwikkeling heeft er ook voor gezorgd dat afgelopen jaren het aantal jachthavens afnam. ,,Mijnden heeft geen losse ligplaatsen meer, daar komen heel veel recreatiebungalows. En Locaboat daar, heeft de verhuur naar Serry overgeplaatst, waardoor er daar dus ook geen ligplaatsen meer zijn.” Ook wijst ze op het feit dat steeds meer mensen wel wat spaargeld hebben. ,,Dat speelt ook een rol. Mensen zetten dat geld niet graag meer op de bank maar kopen bijvoorbeeld liever een recreatiewoning. En wil je een goede betaalbare boot vinden, zul je tegenwoordig ook wat meer moeten zoeken.”
Om te illustreren hoe ze zelf tegen Loosdrecht aankijkt, besluit Scherpel met een gedicht van K. Schippers, met de titel Bij Loosdrecht. ,,Ken je dat? ’Als dit Ierland was zou ik beter kijken’, schreef hij. Meer hoef ik niet te zeggen toch?”
Gooi & Eemlander, Hans van Keken, 28 mei 2021
